İskeleler açısından önemli olmasına rağmen, genellikle pek dikkat edilmeyen ve gözden kaçan diğer bir konu da iskelelerin gerek bağ gerekse çaprazlar vasıtasıyla desteklenmesidir. Bağlama aralık ve prosedürlerine önem verilmemesi sonucu devrilme veya çökme sebebiyle hem yapıda hem de iskelede büyük hasarlar meydana gelebilir. Bundan daha da önemlisi, iskele kurulum ve sökümünde çalışanlar ile iskele üzerinde veya yakınında çalışanlar da ciddi yaralanma veya ölümle sonuçlanan kazalarla karşı karşıya gelebilir. Bağ (ankraj) aracılığıyla inşa edilmekte olan yapıya bağlanan iskelelerde bu ankrajların iki fonksiyonu vardır: İskelenin bir bütün olarak binaya doğru ya da binadan uzaklaşacak şekilde hareket edip devrilmesini engelleyerek stabil kalmasını sağlar. Her bir iskele dikmesinin bükülmeye karşı dayanıklı olmasını sağlar. İskele üzerindeki yük arttıkça, dikmelerin bükülmesine karşı daha fazla ankraj kullanılmalıdır.
OSHA düzenlemelerinin sabit iskelelerle ilgili kriterlerinde, iskelenin desteklenmesi ile ilgili bazı önemli hususlar aşağıda verilmiştir: Yükseklik ve taban genişliğinin dörde bir (4:1) oranından daha fazla olduğu sabit iskeleler, bağ, çaprazlama ve benzeri yollarla devrilmeye karşı engellenmelidir. Bağ ve çaprazlar, yatay elemanların hem iç hem dış dikmeleri desteklediği konumlara kurulmalıdır. Bağ ve çaprazlar iskele üretici talimatları ya da dörde bir (4:1) yüksekliğine en yakın yatay elemana kurulmalı ve: 3 ft (~ 90 cm) ve daha az genişlikte iskeleler için; yatay eleman konumlarından olacak şekilde dikey doğrultu boyunca her 20 ft (~ 6.1 m) veya daha az mesafede tekrarlanmalıdır. 90 cm’den geniş iskelelerde için ise; her 26 ft (~ 7.9 m) veya daha az mesafede tekrarlanmalıdır. Tamamlanmış iskelenin en üstünde bulunan bağ veya çaprazlar, en üste göre dörde bir (4:1) yükseklikten fazla olmayacak şekilde yerleştirilmelidir. Bu tür bağ ve ankrajlar iskelenin her bir ucuna yerleştirilmeli ve bir uçtan diğerine doğru ölçülen yatay mesafelerin 9.1 metreyi (30 ft) aşmayacak şekilde olması sağlanmalıdır. Ankraj (bağ) sayısını belirleyen önemli kriterler, bağlama yapılan yapının şekli ve kurulacak iskelenin büyüklüğüdür. Bunların dışında, iskelenin kendi ağırlığı, iskele üzerindeki yükler, rüzgâr yükü ve iskele üzerindeki kaplama bağ sayısının belirlenmesinde dikkat edilecek diğer önemli hususları oluşturmaktadır. Konu ile ilgili olarak iskele standardında tip a ve tip b olmak üzere iki adet örnek ankraj modeli verilmiştir (TS EN 12810-1).
Aşağıdaki şekilde bu modeller görülmektedir: Avustralya kaynaklarında konu ile ilgili sağlık ve güvenlik standartları üzerine hazırlanan rehberde ise tip a modeline benzer Şekil 38’deki ankraj modeli yer almaktadır.
Benzer şekilde İrlanda Sağlık ve Güvenlik Kurumu (Health and Safety Authority (HSA)) tarafından hazırlanan iskelelerle ilgili uygulama rehberinde de yukarıda örneklere benzer ankraj modeli yer almaktadır.
Rehberde, sistem iskelelerinin her bir türünün üretici tarafından tavsiye edilen karakteristik bağ modellerinin olduğu ve iskele kurulumunu yapanların bu tavsiye modellere sahip olması gerektiği belirtilmektedir. Rehberde ilk seviyedeki ankrajların taban plakasından itibaren en fazla 4 metre yükseklikte yerleştirilmesi gerektiği yer almaktadır. Benzer şekilde iskele yüksekliğinin (en üst seviye) son seviyede yerleştirilmiş ankrajlardan itibaren en fazla 4 metre yukarıda olması gerektiği belirtilmiştir. Şekil 39 ve Şekil 40’ta bu durum gösterilmektedir:
Bir yanıt yazın